Spis treści
Rzeżączka to choroba przenoszona drogą płciową. Jest spowodowana zakażeniem bakterią Neisseria gonorrhoeae. Ma tendencję do infekowania ciepłych, wilgotnych obszarów ciała, w tym:
- cewka moczowa (przewód odprowadzający mocz z pęcherza moczowego)
- oczy
- gardło
- pochwa
- odbyt
- żeński układ rozrodczy (jajowody, szyjka macicy i macica)
Rzeżączka przenosi się z człowieka na człowieka poprzez seks oralny, analny lub pochwowy bez zabezpieczenia. Osoby z wieloma partnerami seksualnymi lub te, które nie używają prezerwatywy, są najbardziej narażone na infekcję.
Najlepszą ochroną przed infekcją jest abstynencja, monogamia (seks z jednym partnerem) oraz właściwe stosowanie prezerwatyw. Zachowania, które sprawiają, że dana osoba jest bardziej skłonna do uprawiania seksu bez zabezpieczenia, również zwiększają prawdopodobieństwo infekcji. Zachowania te obejmują nadużywanie alkoholu i narkotyki, zwłaszcza dożylne.
Rzeżączka- symptomy
Objawy pojawiają się zwykle w od 2 do 14 dni od zakażenia. Jednak u niektórych osób zakażonych nigdy nie pojawiają się zauważalne objawy. Należy pamiętać, że osoba z rzeżączką bez objawów, zwana także bezobjawowym nosicielem, nadal zarażają.
Objawy u mężczyzn
Mężczyźni mogą mieć niezauważalne objawy przez kilka tygodni. Niektórzy mogą nigdy nie mieć objawów.
Zazwyczaj infekcja zaczyna wykazywać objawy tydzień po przeniesieniu. Pierwszym zauważalnym objawem u mężczyzn jest często pieczenie lub ból podczas oddawania moczu.
W miarę postępu pojawiają się inne objawy:
- większa częstotliwość lub silna potrzeba oddawania moczu
- wydzielina z penisa przypominająca ropę (biała, żółta, beżowa lub zielonkawa)
- obrzęk lub zaczerwienienie w miejscu ujścia cewki moczowej
- obrzęk lub ból jąder
- uporczywy ból gardła
Infekcja pozostanie w organizmie przez kilka tygodni po wyleczeniu objawów. W rzadkich przypadkach rzeżączka może nadal powodować uszkodzenia ciała, szczególnie cewki moczowej i jąder. Ból może również rozprzestrzeniać się na odbytnicę.
Objawy u kobiet
Wiele kobiet nie ma żadnych jawnych objawów rzeżączki. Kiedy u kobiet pojawiają się objawy, są one zwykle łagodne lub podobne do innych infekcji, co utrudnia ich identyfikację. Infekcje rzeżączką mogą wyglądać podobnie do zwykłych drożdżaków pochwy lub infekcji bakteryjnych.
Objawy obejmują:
- wydzielina z pochwy (wodnista, kremowa lub lekko zielona)
- ból lub pieczenie podczas oddawania moczu
- potrzeba częstszego oddawania moczu
- cięższe miesiączki lub plamienia
- ból gardła
- ból podczas stosunku płciowego
- ostry ból w dolnej części brzucha
- gorączka
Powikłania związane z rzeżączką
Kobiety są bardziej narażone na długotrwałe powikłania nieleczonych infekcji. Nieleczona infekcja rzeżączki u kobiet może rozwinąć się w górę żeńskiego układu rozrodczego i obejmować macicę, jajowody i jajniki. Ten stan jest znany jako choroba zapalna miednicy i może powodować silny i przewlekły ból oraz uszkodzenie żeńskich narządów rozrodczych. Choroba zapalenia miednicy może być również wywoływana przez inne choroby przenoszone drogą płciową.
U kobiet może również dojść do zablokowania lub bliznowacenia jajowodów, co może zapobiec przyszłej ciąży lub spowodować ciążę pozamaciczną. Ciąża pozamaciczna występuje wtedy, gdy zapłodniona komórka jajowa wszczepia się poza macicę.
Podczas porodu zakażenie rzeżączką może przenieść się na noworodka.
Mężczyźni mogą odczuwać zwężenie cewki moczowej. Jak również może się u nich rozwinąć bolesny ropień we wnętrzu penisa. Infekcja może powodować zmniejszenie płodności lub bezpłodność .
Kiedy zakażenie rzeżączką rozprzestrzenia się do krwiobiegu, zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą doświadczyć zapalenia stawów, uszkodzenia zastawki serca lub zapalenia wyściółki mózgu lub rdzenia kręgowego. Są to rzadkie, ale poważne schorzenia.
Leczenie rzeżączki
Nowoczesne antybiotyki mogą wyleczyć większość infekcji.
W domu i bez recepty
Nie ma domowych środków ani leków dostępnych bez recepty, które wyleczyłyby zakażenie rzeżączką. Jeśli podejrzewasz, że masz zakażenie, zwróć się o pomoc do lekarza.
Antybiotyki
Rzeżączkę leczy się zwykle jednorazowym wstrzyknięciem ceftriaksonu w pośladki lub jednorazową dawką azytromycyny doustnie. Po zastosowaniu antybiotyków ulga powinna nastąpić w ciągu kilku dni.
Pojawienie się opornych na antybiotyki szczepów rzeżączki to: rosnące wyzwanie. Przypadki te mogą wymagać szerszego leczenia, obejmującego siedmiodniowy cykl doustnych antybiotyków lub podwójną terapię dwoma różnymi antybiotykami, zwykle trwającą łącznie siedem dni. Antybiotyki stosowane w przedłużonej terapii podaje się zwykle raz lub dwa razy dziennie.
Rzeżączka zapobieganie infekcji
Najbezpieczniejszym sposobem zapobiegania rzeżączce lub innym chorobom przenoszonym drogą płciową jest abstynencja. Jeśli uprawiasz seks, zawsze używaj prezerwatywy. Ważne jest, aby być otwartym ze swoimi partnerami seksualnymi, regularnie poddawać się testom na choroby przenoszone drogą płciową i dowiedzieć się, czy zostali przebadani.
Jeśli Twój partner lub partnerka wykazują oznaki infekcji, unikaj z nimi wszelkich kontaktów seksualnych. Poproś ich, aby zwrócili się o pomoc lekarską, aby wykluczyć wszelkie możliwe infekcje, które mogą zostać przeniesione.
Co zrobić, jeśli masz rzeżączkę
Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć rzeżączkę, powinieneś unikać jakiejkolwiek aktywności seksualnej. Należy również natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Jeśli masz kontakt ze swoim partnerem seksualnym, poinformuj go, że powinien zostać przebadany natychmiast.
Jeśli przyjmujesz antybiotyki, ważne jest, aby wziąć pełny cykl tabletek, aby mieć pewność, że infekcja została całkowicie wyleczona. Skrócenie kursu antybiotyków może zwiększyć prawdopodobieństwo rozwoju oporności bakterii na antybiotyk. Po jednym lub dwóch tygodniach musisz również skontaktować się z lekarzem, aby sprawdzić, że infekcja ustąpiła.
Jeśli wyniki okażą się negatywne, a Twój partner seksualny również nie ma infekcji, możesz wznowić aktywność seksualną.
