Genofobia, lęk przed seksem, który można leczyć

Czas czytania: 3 minut

Strach przed seksem lub intymnością, czyli genofobia lub erotofobia, to coś więcej niż zwykła niechęć do seksu. To stan, który może wywołać intensywny strach lub panikę, przed zbliżeniem. U niektórych nawet myślenie o seksie może wywołać strach.

Istnieją inne fobie związane z genofobią, które mogą wystąpić w tym samym czasie:

• nozofobia: strach przed chorobą lub wirusem
• gymnophobia: strach przed nagością (zobaczeniem innych nago, byciem widzianym nago lub jedno i drugie)
• heterofobia: strach przed płcią przeciwną
• koitofobia: strach przed stosunkiem
• haphephobia : lęk przed dotykaniem, jak również dotykaniem innych
• tokofobia: lęk przed ciążą lub porodem

Można również odczuwać strach lub niepokój emocjonalny związany z inną osobą. Co może przełożyć się na lęk przed intymnością seksualną.

Jakie objawy ma genofobia?

Fobie to silniejsze reakcją niż nielubienie lub lękanie się czegoś. Z definicji fobie łączą się z intensywnym strachem lub niepokojem. Powodują reakcje fizyczne i psychiczne, które zazwyczaj zakłócają normalne funkcjonowanie.

Ta reakcja jest wywoływana przez wydarzenie lub sytuację, których dana osoba się boi.

Typowe reakcje fobiczne:

• natychmiastowe uczucie strachu, niepokoju i paniki w w odpowiedzi na źródło fobii, czy nawet myślami o ich źródle (w tym przypadku zbliżeniu seksualnym)
• strach jest nietypowy i ekstremalny i nie można go zminimalizować
• unikanie sytuacji wywołującej reakcję strachu
• nudności, zawroty głowy, problemy z oddychaniem, kołatanie serca lub pocenie się

Strach przed seksem (genofobia), przyczyny?

Nie zawsze jest jasne, co powoduje fobie. Jeśli istnieje konkretna przyczyna, ważne jest jej leczenie. Różne przyczyny genofobii mogą obejmować problemy fizyczne lub emocjonalne:

• Pochwica. Pochwica ma miejsce, gdy mięśnie pochwy zaciskają się mimowolnie podczas próby penetracji. Może sprawić, że stosunek będzie bolesny lub niemożliwy. Może również przeszkadzać we wkładaniu tamponu. Tak silny i stały ból może prowadzić do lęku przed intymnością seksualną.
• Zaburzenie erekcji. Zaburzenia erekcji (ED) to trudności w uzyskaniu i utrzymaniu erekcji. Chociaż można je leczyć, może prowadzić do uczucia zakłopotania, wstydu lub stresu. Mężczyzna z zaburzeniami erekcji może nie chcieć dzielić się tym z inną osobą. W zależności od intensywności może powodować strach przed intymnością seksualną.
• Wykorzystywanie seksualne lub zespół stresu pourazowego. Wykorzystywanie seksualne może powodować zespół stresu pourazowego i wpływać na sposób, w jaki postrzegasz intymność lub seks. Może również wpływać na funkcjonowanie seksualne. Chociaż nie każda osoba, która przeżyła wykorzystanie, rozwija zespół stresu pourazowego, lęk przed seksem lub intymnością.
• Strach przed sprawnością seksualną. Niektórzy denerwują się, czy są „dobrzy” w łóżku. Może to powodować intensywny dyskomfort psychiczny, prowadząc do całkowitego unikania intymności seksualnej z obawy przed ośmieszeniem lub słabą wydajnością.
• Wstyd ciała lub dysmorfia. Wstyd swojego ciała, a także nadmierna samoświadomość swojego ciała mogą negatywnie wpływać na satysfakcję seksualną i powodować niepokój. Niektóre osoby z poważnym wstydem lub dysmorfią (widzą ciało jako wadliwe, chociaż dla innych wygląda normalnie) mogą całkowicie unikać lub obawiać się intymności seksualnej z powodu braku przyjemności i intensywnego wstydu, jaki im przynosi.
• Gwałt. Gwałt lub napaść na tle seksualnym mogą powodować zespół stresu pourazowego i różnego rodzaju dysfunkcje seksualne, w tym negatywne skojarzenia z seksem. Może to wywołać lęk przed intymnością seksualną.

Jak leczyć strach przed seksem?

Jeśli obecny jest czynnik fizyczny, jak pochwica, można to odpowiednio leczyć. Ból podczas stosunku jest powszechny. Nieleczony może prowadzić do strachu lub unikania stosunku seksualnego.

Jeśli zostanie zidentyfikowana przyczyna fizyczna, można podjąć leczenie, a następnie zająć się towarzyszącym problemom emocjonalnym.

Terapia fobii obejmuje psychoterapię. Wykazano, że różne rodzaje psychoterapii są korzystne w przypadku fobii, w tym terapia poznawczo-behawioralna i terapia ekspozycyjna.

Obejmuje to pracę nad rozwijaniem alternatywnych sposobów myślenia o fobii lub sytuacji, jednocześnie ucząc się technik reagowania na fizyczne reakcje na wyzwalacz. Można to połączyć z wystawieniem się na przerażającą sytuację (na przykład w „zadaniu domowym”).

Terapeuta seksualny może być również pomocny w radzeniu sobie z genofobią. Rodzaj terapii w poszczególnych sesjach zależy w dużej mierze od przyczyn leżących u podstaw fobii i konkretnej sytuacji.

Kiedy iść do lekarza?

Różnica między lekkim strachem a fobią polega na tym, że fobia ma negatywny wpływ na twoje życie w znaczący sposób. Strach przed seksem może przeszkadzać w rozwijaniu związków. Może również przyczyniać się do poczucia izolacji i depresji. Fobie można leczyć terapią i/lub lekami, w zależności od sytuacji.

Lekarz może przeprowadzić badanie, aby sprawdzić, czy lęk przed seksem ma jakąś fizyczną przyczynę, a jeśli tak jest, pomoże ją wyleczyć. Jeśli nie ma ukrytego fizycznego aspektu, lekarz może zapewnić Ci pomóc i skierowania do terapeutów specjalizujących się w fobiach.

Ten stan jest uleczalny. To nie jest coś, z czym musisz się mierzyć w samotności.