Spis treści
Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) to stan, który wpływa na emocje, zdrowie fizyczne i zachowanie kobiety w niektóre dni cyklu miesiączkowego , zazwyczaj tuż przed miesiączką.
Zespół napięcia przedmiesiączkowego to bardzo powszechny stan. Jego objawy dotykają ponad 90 procent miesiączkujących kobiet. Objawy PMS zaczynają się od 5 do 11 dni przed miesiączką i zazwyczaj ustępują po rozpoczęciu miesiączki. Przyczyna PMS jest nieznana.
Jednak wielu badaczy uważa, że ma to związek ze zmianą poziomu hormonów płciowych i serotoniny na początku cyklu miesiączkowego.
Poziom estrogenu i progesteronu wzrasta w określonych dniach miesiąca. Wzrost tych hormonów może powodować wahania nastroju, niepokój i drażliwość. Serotonina jest substancją chemiczną, która wpływa na nastrój, emocje i myśli.
Objawy PMS
Cykl menstruacyjny kobiety trwa średnio 28 dni. Owulacja, czyli okres uwolnienia jajeczka z jajników, następuje 14 dnia cyklu. Miesiączka występuje w 28 dniu cyklu. Zespół napięcia przedmiesiączkowego może rozpocząć się około 14 dnia i trwać do 7 dni po rozpoczęciu miesiączki.
Objawy PMS są zwykle łagodne lub umiarkowane. Prawie 80 % kobiet zgłasza jeden lub więcej objawów, które nie wpływają znacząco na codzienne ich funkcjonowanie.
20 do 32% kobiet zgłasza objawy o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, które wpływają na niektóre aspekty życia. Od 3 do 8 % zgłasza PMDD. Nasilenie objawów może się różnić w zależności od kobiety i miesiąca.
Zespół napięcia przedmiesiączkowego, objawy:
- wzdęcia
- ból brzucha
- obolałe piersi
- trądzik
- apetyt na jedzenie, zwłaszcza na słodycze
- zaparcie
- biegunka
- bóle głowy
- wrażliwość na światło lub dźwięk
- zmęczenie
- drażliwość
- zmiany wzorców snu
- lęk
- depresja
- smutek
- wybuchy emocjonalne
Jak złagodzić Zespół napięcia przedmiesiączkowego?
Nie możesz wyleczyć PMS, ale możesz podjąć kroki w celu złagodzenia objawów. Jeśli masz łagodną lub umiarkowaną postać zespołu napięcia przedmiesiączkowego, leczenie obejmuje:
- picie dużej ilości płynów, aby złagodzić wzdęcia brzucha
- stosowanie zrównoważonej diety w celu poprawy ogólnego stanu zdrowia i poziomu energii, co oznacza spożywanie dużej ilości owoców i warzyw oraz zmniejszenie spożycia cukru, soli, kofeiny i alkoholu
- przyjmowanie suplementów, takich jak kwas foliowy, witamina B6, wapń i magnez w celu zmniejszenia skurczów i wahań nastroju
- przyjmowanie witaminy D w celu zmniejszenia objawów
- sen co najmniej 8 godzin na dobę, aby zmniejszyć zmęczenie
- ćwiczenia w celu zmniejszenia wzdęć i poprawy zdrowia psychicznego
- zmniejszenie stresu, np. poprzez ćwiczenia i czytanie
Możesz zażywać leki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen lub aspiryna, aby złagodzić bóle mięśni, bóle głowy i skurcze żołądka
Ciężkie PMS, czyli PMDD
Ciężkie objawy PMS są rzadkie. Niewielki odsetek kobiet z ciężkimi objawami ma przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne (PMDD). PMDD dotyka od 3 do 8 procent kobiet.
Objawy PMDD mogą obejmować:
- depresja
- myśli samobójcze
- atak paniki
- skrajny niepokój
- gniew z silnymi wahaniami nastroju
- płacz
- brak zainteresowania codziennymi czynnościami
- bezsenność
- kłopoty z myśleniem lub koncentracją
- objadanie się
- bolesne skurcze
- wzdęcia
Objawy PMDD mogą wystąpić z powodu zmian poziomu estrogenu i progesteronu. Istnieje również związek między niskim poziomem serotoniny a PMDD.
Leczenie PMDD jest różne.
- codzienne ćwiczenia
- suplementy witaminowe, takie jak wapń ,magnez ,witamina B6
- dieta bezkofeinowa
- poradnictwo indywidualne lub grupowe
- zajęcia z zarządzania stresem
Jeśli objawy PMDD nadal nie ustępują, lekarz może przepisać selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Ten lek zwiększa poziom serotoniny w mózgu i odgrywa wiele ról w regulowaniu chemii mózgu, które nie ograniczają się do depresji.
Twój lekarz może również zasugerować terapię poznawczo-behawioralną, która jest formą poradnictwa, która może pomóc ci zrozumieć twoje myśli i uczucia oraz odpowiednio zmienić twoje zachowanie.
Nie możesz zapobiec PMS ani PMDD, ale opisane powyżej metody leczenia mogą pomóc zmniejszyć nasilenie i czas trwania objawów.
